الف اللہ چنبےدی بوٹی مرشد من میرے وچ لاہی ہو
نفی اثبات دا پانی ملیا ہر رگےہر جا ہی ہو
اند ر بو ٹی مشک مچا یا جا ں پھلن تے آ ہی ہو
جیو ے مر شد کامل با ہو جیں ایہہ بو ٹی لا ہی ہو
جے کر د ین علم و چ ہو ند ا تا ں سر نیز ے کیو ں چر ھد ے
اٹھا ر ا ں ہز ار جو علم آیا اوہ اگے حسین دے مر دے ہو
جےکجھ ملا حظہ سر ور دا کردے تا ں خیمے تمبو کیوں سڑ دے
جے کرمن دے بیعت رسولی تاں پانی کیوں بند کر دے ہو
پر صادق دین او نہاں دہ باہو جو سر قربا نی کر دے ہو
تسبی پھر ی تے دل نہیں پھریا کی لینا ں تسبی پھڑ کے ہو
علم پڑ ھیا تے ادب نہ سکھیا کی لینا علم نوں پڑ ھ کے ہو
چلے کٹے تے کچھ نہ کھٹیا کی لینا ں چلیاں وڑ کے ہو
جاگ بنا دودھ نہیں جمداں نا ہیں باہو بھاویں لال ہوون کڑھ کڑھ
بغداد شہر دی کی اے نشانی اچیاں لمیاں چیراں ہو
تن من میرا پرزے پرزے جیو یں درزی دیاں لیراں ہو
انہاں لیراں دی گل کفنی پا کے رلساں سنگ فقیراں ہو
بغدا د شہر دے ٹکڑے منگ ساں باہو کر سا ں میرا ں میر ا ں ہو
No comments:
Post a Comment